Nauka jazdy na snowboardzie, czyli nieznośny ból dupy

Pierwsze chwile na stoku mogą być kluczowe dla powodzenia operacji o nazwie "nauka jazdy na snowboardzie". Albo załapiesz o co w tym wszystkim chodzi i szczęśliwie zjedziesz na sam dół, albo złamiesz nogę i przyjadą po Ciebie służby ratownicze. Bez względu na to, który wariant los przygotował dla Ciebie, musisz nauczyć się upadać. A potem wstawać. Jak w życiu.

Zobacz też:

• Jak skręcać na snowboardzie?
• Fani na kilogramy, czyli społeczność za wszelką cenę
• Pokora, czyli dziwka ta
  

Ależ ten śnieg jest śliski - pomyślałem, kiedy pierwszy raz próbowałem wstać z dechą przytwierdzoną do nóg. Na sucho wszystko wychodziło wzorcowo. Ale na stromym stoku pokrytym śniegiem opanowanie sztuki wstawania jest sporym wyzwaniem. Minęło kilka godzin zanim w miarę płynnie podnosiłem się z tyłka do pionu. Wcześniej zaliczyłem kilkadziesiąt gleb i choć w tym czasie wcale nie jeździłem, to moja dupa już odczuwała skutki tej zabawy.

Na filmie poniżej instruktor tłumaczy podstawy zachowania się na stoku. Tłumaczy po angielsku, ale i tak warto obejrzeć.

Pionizacja okazała się zbawienna dla dupy, ale zabójcza dla kolan. I nadgarstków. Młody adept sztuki snowboardu szybko pojmie, że grawitacja na stoku działa nieubłaganie. Jak się rozpędzisz, to musisz się jakoś zatrzymać. Jadąc przodem do stoku (czyli tyłem do kierunku jazdy) cięgi zbierają kolana. W odwrotnej pozycji - nadgarstki i pośladki. Bez względu na to jak zamierzasz się zatrzymać, najlepiej zrobisz jeśli za wszelką cenę unikniesz upadania na boki. W tym wypadku Twoje ciało zacznie się obracać i bezwładnie staczać ze stoku i tylko krok będzie Cię dzielił od poważnego uszkodzenia kolan lub kręgosłupa. I to nawet przy niskiej prędkości. Więc jak już się musisz wywalić (a musisz!) to zrób to lecąc albo do przodu albo do tyłu.

Na początku nauki jazda wcale nie przypomina tego, co widzicie oglądając na stoku innych snowboardzistów. Aby jeździć z dechą skierowaną przodem do kierunku jazdy, najpierw musisz się nauczyć trzymać ją prostopadle do stoku. To jest łatwe tylko z pozoru. Kontrola nad rozpędzoną masą (czyli własnym ciałem) na stoku to zadanie dla odważnych zawodników. Jeśli nigdy nie próbowaliście swoich sił na nartach, deskorolce czy innym sprzęcie jeżdżącym, to przygotujcie się na bolesną naukę hamowania na snowboardzie i zainwestujcie parę złotych w ochraniacze na kolana i nadgarstki. I w ubezpieczenie NNW.

Pomijając powyższe niedogodności jazda na snowboardzie daje naprawdę sporo radości - nawet w początkowym okresie nauki. Nie warto zrażać się pierwszymi kilkudziesięcioma wywrotkami. Ja jeździłem do pierwszego bólu... więzadeł kolanowych. Żadnej innej kontuzji się póki co nie boję: tyłek przecież nie jest ze szkła i nawet jak się potłucze to mała strata.

Dla zainteresowanych dalszym ciągiem moich zmagań z deską, polecam wpis "Jak skręcać na snowboardzie, czyli poradnik młodego deskarza"

 

Copyright @MemoryFive. Skontaktuj się z autorem drogą mailową